Profesor ekonomii, twórca i kierownik Katedry Zarządzania Strategicznego na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego
Członek Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN. Specjalizuje się w badaniach strategii i organizacji przedsiębiorstw oraz sieci międzyorganizacyjnych.
Obecna postać AI jest tak zaawansowana technicznie, a jednocześnie tak niedorozwinięta biznesowo i społecznie, że tempo jej dyfuzji hamowane jest właśnie przez brak postępu w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych. Spodziewać się należy dalszego pogłębienia tego zjawiska ze względu na szybkie tempo rozwoju AI i niskie tempo edukacji i badań w zakresie społecznie użytecznych aplikacji tej technologii.
Tak długo, jak Europa nie chroni się przed gigantami technologicznymi z USA oraz Azji, tak długo pojawia się efekt monopolizacji rynków, który z kolei prowadzi do koncentracji bogactwa. Niezbędne jest bardzo solidne uregulowanie tej rewolucji technologicznej.
Ten pogląd ma swoich zwolenników, wzorujących się na poprzednich rewolucjach rynku pracy. Jednak poprzednie rewolucje spowodowały pojawienie się nowych zawodów i zwiększenie zatrudnienia. Podobnego efektu można się spodziewać odnośnie do SI.
Struktura gospodarki Polski jest bardzo zdywersyfikowana, mamy największe szanse z tego właśnie powodu skorzystać na wdrożeniu SI.
Przyspieszenie jest w moim odczuciu sprawą niejednoznaczną. To czego się spodziewać należy, to zmiany substancjalne wzrostu, tj. zmiany jego jakości.
Nierówność wieku emerytalnego ma korzenie historyczne. Warto zauważyć, że przy krótszej oczekiwanej długości życia i wyższym wieku minimalnym nabywania przez mężczyzn uprawnień emerytalnych, zachodzi nierówne traktowanie na ich niekorzyść. Przychylam się do argumentacji na rzecz równości.
Obydwie możliwości są atrakcyjne ze względu na łatwość przekazu publicznego, każda ma też własnych adresatów. W Polsce brakuje pomiędzy nimi koordynacji a także uwzględnienia różnorodnych potrzeb mieszkaniowych, ładu urbanistycznego oraz kierunków rozwoju całego terytorium kraju. Słowem, polityka to coś więcej niż pojedyncze impulsy.
Termin "konsolidacja" jest mylący, choć chętnie używany przez promotorów monopolizacji w ostatnich ośmiu latach. Każdy zabieg monopolizujący rynek jest szkodliwy społecznie i gospodarczo. Potrzebna jest elementarna konkurencja, zważywszy na skalę polskiego rynku energii, prawdopodobnie dwa lub trzy duże podmioty spełnią lepiej niż jeden cele transformacji energetycznej, finansowania rozwoju energetyki oraz dywersyfikacji nośników energii.
Prywatyzacja to narzędzie, podobnie jak własność publiczna jest narzędziem osiągania czegoś. Fala prywatyzacji po zmianie ustrojowej spełniła rolę podnoszenia produktywności, włączania w globalne łańcuchy dostaw, transferu technologii itd., ale jednocześnie pozbawiła państwo wpływu na istotne dla interesu publicznego obszary. Obecnie potrzeby pozyskiwania kapitału, transferu technologii itd. w taki sposób nadal zachodzą, ale to tylko jedna z opcji strategicznych. Strategia natomiast nie jest jasna, ani dyskutowana.
Prywatyzacja to narzędzie, podobnie jak własność publiczna jest narzędziem osiągania czegoś. Fala prywatyzacji po zmianie ustrojowej spełniła rolę podnoszenia produktywności, włączania w globalne łańcuchy dostaw, transferu technologii itd., ale jednocześnie pozbawiła państwo wpływu na istotne dla interesu publicznego obszary. Obecnie potrzeby pozyskiwania kapitału, transferu technologii itd. w taki sposób nadal zachodzą, ale to tylko jedna z opcji strategicznych. Strategia natomiast nie jest jasna, ani dyskutowana.
Względy bezpieczeństwa oraz kontroli, także w sensie ograniczenia wpływu/wglądu podmiotów o niejasnym lub antagonistycznym stosunku do Polski, przemawiają za własnościowymi narzędziami. Co nie znaczy, że w sferze regulacji nie należy doskonalić obecnych rozwiązań, na przykład w kierunku ograniczania klientelizmu partyjnego.
Wydatki zbrojeniowe powinny być opatrzone każdorazowo klauzulami offsetu, który to offset ma długoterminowy pozytywny wpływ na budżet.
Teza o racjonalizacji polityki budżetowej może być myląca. Racjonalne jest zarówno to, co oznacza ograniczenie ambicji do poziomu dostępnych środków, jak też to, co oznacza gromadzenie środków do poziomu ambicji. Oszczędnościowe rozumienie racjonalizacji może mieć więcej ujemnych skutków w krótkim i długim terminie niż finansowanie długiem tych inwestycji. Ponadto, aspekt bezpieczeństwa energetycznego i militarnego trudno przecenić. Taka inwestycja wiąże polską gospodarkę z amerykańską na skalę bez precedensu. Przykład błędów w polityce energetycznej, traktujących np. Nord Stream 2 jako przedsięwzięcie stricte biznesowe pokazuje, że wielka infrastruktura energetyczna to coś znacznie większego i ważniejszego dla Polski.
Pomysł państwowego aktora na hiperkonkurencyjnym rynku mobilności elektrycznej jest całkowicie nietrafiony. Nie występują żadne przesłanki dalszego inwestowania w tę technologię. Natomiast istnieją przesłanki rozwoju badań naukowych nad mobilnością wodorową, tym bardziej, że wodór jest odpadowym produktem wytwarzania energii w elektrowniach jądrowych.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
