Marcin Niemojewski

„Lew w zimie” z 1968 r. jest chyba najlepszym filmem o początkach dynastii Plantagenetów, a zatem o początkach Anglii jako państwa. To wytrawny dramat historyczny: piękny, głęboki, chwilami bezlitosny. Prawda była jednak i okrutniejsza, i bardziej złożona.

„Bitwa o Moskwę” Jurija Ozierowa to dzieło monumentalne, a zarazem film po prostu słaby. Produkcję, która miała premierę w 1985 r., warto jednak przywołać z jednego przynajmniej powodu – jako spektakularny dowód trwałości kultu Stalina.

„Trzynasty wojownik” to film przygodowy, z historią pozornie łączą go tylko kostiumy i dekoracje. U źródeł tej produkcji znajdujemy jednak relację z niezwykłej misji dyplomatycznej, spisaną w X wieku, oraz powstały jeszcze wcześniej epos staroangielski, którym inspirował się m.in. J.R.R. Tolkien.

„Kabaret” Boba Fosse’a to jeden z najsłynniejszych musicali w dziejach kina. I zarazem przenikliwy obraz Republiki Weimarskiej i Berlina u schyłku „złotych lat” tego miasta, epoki tak szalonej, że niemal nierzeczywistej, zwłaszcza w kontekście tego, co wydarzyło się w Niemczech potem.

„JFK” (1991) w reżyserii Olivera Stone’a oceniano skrajnie: jako film „absurdalny” i „histeryczny” albo jako „dzieło przekonujące” i „polityczny nokaut”. Zgodnie jednak przyznawano, że obraz dobrze oddawał emocje i wątpliwości Amerykanów związane z zamachem na prezydenta Kennedy’ego 22 listopada 1963 r. w Dallas.