Skrobia jest głównym węglowodanem, który dostarczamy z pożywieniem. Najwięcej skrobi zawierają produkty zbożowe (ryż, makaron, pieczywo, płatki śniadaniowe), niektóre owoce (banany), niektóre warzywa (ziemniaki). Większość osób, które się odchudzają, zwykle stosuje dietę niskowęglowodanową i wyklucza większość produktów zawierających skrobię. Zdaniem lekarzy i dietetyków nie jest to na dłuższą metę dobra strategia.
Po pierwsze produkty skrobiowe same w sobie najczęściej są niskokaloryczne i ubogie w tłuszcz. Tuczące stają się dopiero, gdy przesadzimy z ich ilością lub zostaną podane z tłustymi dodatkami. Ziemniaki są wartościowym składnikiem posiłku, dostarczają sporo potasu i białka o wysokiej wartości biologicznej. Jednak, gdy podamy je z tłustym sosem lub tłuszczem, zamieniają się w bombę kaloryczną. Produkty bogate w skrobię i inne węglowodany złożone są cennym źródłem energii. Dzięki związaniu glukozy w długie łańcuchy, uwalniana jest ona powoli, przez co potrawa syci na dłużej.