Rz: Uczniowie dobrze potrafią rozwiązywać typowe szkolne zadania. Mają kłopoty z takimi, które nie pojawiły się na lekcji. W czym tkwi problem?

Prof. Łukasz Turski:

To było do przewidzenia, że takie będą wyniki badań dotyczących matematyki. Minęły dopiero dwa lata, od kiedy obowiązkowa matematyka wróciła na maturę.

Dopiero po ponad 25 latach zaczynamy jej uczyć. Jednak dewastacja matematyki poprzez wyrzucenie jej jako przedmiotu obowiązkowego na maturze ma swoje konsekwencje. Mamy fatalny sposób kształcenia nauczycieli matematyki. A złe jej nauczanie przeniosło się na cały system szkolny.

Aż do najmłodszych klas?

Absolutnie. To jest zupełnie banalna konkluzja. Matematyka stała się przedmiotem drugiego gatunku i teraz mamy tego konsekwencje w całej edukacji. Zresztą nie tylko w postaci wyników trzecioklasistów. Konsekwencją złego nauczania matematyki są też fatalnie budowane ronda i mosty, za niskie tunele.

Co więc należy zrobić?

Moja rada jest taka: trzeba zacisnąć zęby i zabrać się do nauczania.

Ale jak?

Szkoła musi się zupełnie zmienić. Problem polega na tym, że trzeba zacząć uczyć dzieci, a nie – jak teraz się to robi – przedmiotu.

Jeśli zaczniemy uczyć dzieci, a nie przedmiotów, to się nagle okaże, że Zosia i Jurek szybciej łapią matematykę w wieku ośmiu – dziewięciu lat, a znacznie gorzej idzie im z robótkami ręcznymi. Ale inna para dzieci ma znów odwrotne zdolności. Uczyć trzeba tak, by wykorzystać naturalne zdolności dzieci i nauczanie dostosować do ich indywidualnego rozwoju.