Na wieść o jego śmierci, której niestety chyba spodziewaliśmy się, wiedząc, że od kilku tygodni znajduje się w ciężkim stanie w szpitalu w Krakowie, sięgnąłem po jego tomiki, aby przypomnieć sobie to, co pisał i jak pisał. Po raz kolejny czytam wiersz Prawda, opublikowany w debiutanckim zbiorze Komunikat (1972): „zaczerpnij najgłębsze warstwy powietrza / i powoli pamiętając o regułach składni / powiedz prawdę do tego służysz”. Cokolwiek to znaczy: zaiste pisał prawdę i tylko prawdę. W imię prawdy w marcu 1968 zbuntował się przeciwko opresyjnemu systemowi PRL-u. Współtworzył grupę poetycką „Teraz” i wraz z Julianem Kornhauserem wydał zbiór szkiców Świat nie przedstawiony (1974), uznawany za intelektualny i literacki manifest pokolenia ’68 oraz Nowej Fali, poetyckiej emanacji tej generacji.