Vincent Paterson – choreograf gwiazd

– Karierę zawdzięczam Michaelowi – przyznaje sam Paterson. – Uwierzył we mnie, gdy byłem prawie bez dorobku.

Król popu zaproponował mu współpracę po „Thrillerze", przy którym Paterson pracował jako asystent choreografa. Wcześniej nie miał zbyt wielu osiągnięć – układał choreografie do reklam i był autorem jednej sceny w baletowym widowisku.

Pracowali wspólnie tańcząc, wybierając najciekawsze pomysły. Jackson trenował w pełnym rynsztunku – pamięta Paterson. Tak jak i to, że ćwiczył godzinami powtarzając do perfekcji poszczególne elementy występu. To właśnie Paterson namówił Jacksona do charakterystycznego tańca, podczas którego chwytał się za krocze, opracował też dla niego wiele układów tanecznych, które złożyły się na jego sceniczny wizerunek.

Był też głównym choreografem podczas „Blond Ambition World Tour" - kontrowersyjnej trasy koncertowej Madonny z 1990 roku.

– Nie uważam się za geniusza kreacji, jestem raczej ciężko tyrającym wołem roboczym – opowiada o sobie w filmie Paterson.

Pracował też z Larsem von Trierem przy filmie „Tańcząc w ciemnościach". Wspomina tę współpracę jako niebywałe przeżycie.

- Zazdroszczę im artystycznego szaleństwa – opowiada o reżyserze i Bjork kreującej główną rolę w tym obrazie. - Sam mocno stąpam po Ziemi.

Skąd wziął się taki realizm w jego życiu ? O tym właśnie opowiada w filmie zrealizowanym przez Kersti Grunditz. To tym cenniejsze, że Paterson uchodzi za człowieka unikającego mediów, wybierającego bycie w cieniu. Śmieje się, że zawsze cenił sobie rolę zausznika podpowiadającego, jakie rozwiązanie będzie najlepsze.

Film był kręcony w czasie prac do musicalu o Elvisie Presleyu, który z niezwykłym rozmachem został zrealizowany w Las Vegas, na największej scenie Ameryki Północnej. Była to pierwsza praca reżyserska Patersona, choreografię do tego widowiska powierzył swojej wieloletniej współpracowniczce - Bonnie Story.

W dokumencie Paterson pokazuje bliskie mu miejsca, m.in. swój rodzinny dom. Pochodzi z konserwatywnego środowiska (uczęszczał do katolickiej szkoły), z niezbyt zamożnej rodziny. Ojciec był instruktorem tańca, matka uwielbiała muzykę – i stąd jak sądzi ,pochodzą jego artystyczne pasje. Najpierw był teatr, a dopiero potem, gdy miał 25 lat – odkrył dla siebie taniec... Teraz dla niego taniec to teatr i dlatego tancerze bardzo lubią z nim współpracować.

- Ma znakomite podejście do ludzi – uważa Joe Pytka, reżyser, który z nim zrealizował wiele reklam.