Wilno

Dzisiejsza rosyjska narracja historyczna, podobnie jak kiedyś sowiecka, jest prosta: 17 września 1939 r. nie było agresji, bo Wojsko Polskie się nie broniło. A było inaczej – na naszej wschodniej granicy doszło do zaciętych walk. O dramatycznych wydarzeniach sprzed blisko 85 lat opowiada fabularyzowany film dokumentalny „Fatalny rozkaz. Wilno 1939”, nad którym patronat objęła „Rzeczpospolita”. Jego premiera mieć będzie miejsce w niedzielę 21 stycznia na warszawskim Gocławiu.

Zakończyła się konserwacja obrazów z życia świętego Antoniego z Padwy w kościele franciszkanów w Wilnie. Działania te sfinansowało polskie Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Choinka wystawiona przed jednym z barów w stolicy Litwy ma szansę znaleźć się w Księdze Rekordów Guinnessa. Zrobiono ją z tego, czego nie zjedli klienci baru. Obrzydliwe? Skądże. „Drzewko” przyciąga wzrok swoją oryginalną urodą.

W sierpniu 1655 r. wojska rosyjskie zdobyły, a potem podpaliły Wilno. Potężny pożar – największy w dziejach miasta – pochłonął większość kościołów i odebrał miastu świetność na dziesięciolecia.

Konkluzje szczytu NATO w Wilnie nie zaspokoiły ambicji Wołodymyra Zełenskiego, ani aspiracji walczącego narodu Ukrainy. Dlaczego? Odpowiedź jest prosta: bo nie mogły. Stały się za to twardą lekcją politycznego realizmu dla Kijowa i reszty świata.