Niedługo minie rok od zaprzysiężenia gabinetu Donalda Tuska, a więc nadchodzi pora na jego rozliczanie z przedwyborczych, jak i z nieco późniejszych, obietnic. Jak się wydaje, nowy rząd woli zachować stare ścieżki awansu dla „swoich”.
Nie będzie sprawnego państwa bez profesjonalnej i niezależnej służby cywilnej. Starsi stażem zbliżają się do emerytury, a dla młodych ludzi praca w administracji publicznej jest nieatrakcyjna.
Duża rotacja zatrudnionych, wakaty, szczególnie w administracji terenowej, niewłaściwe zarządzanie – z takimi problemami w latach 2020–2023 mierzyła się służba cywilna. To wnioski pokontrolne Najwyższej Izby Kontroli.
W II RP przy kolejnych zmianach władzy nie chciano się pozbywać pracowników służby cywilnej. Wręcz przeciwnie, wiedziano bowiem, co i dziś każdy racjonalnie myślący wie, że każde państwo, aby mogło funkcjonować i rozwijać się, potrzebuje dobrej fachowej kadry. A dziś?
Pracownik służby cywilnej nie musi uzyskać pozwolenia dyrektora generalnego urzędu na podjęcie innej działalności zarobkowej niż zatrudnienie na podstawie umowy o pracę.
Choć wprowadzone w 2016 r. zmiany oceniano jako niekonstytucyjne upolitycznienie służby cywilnej, obecna władza korzysta z uchwalonych wtedy rozwiązań.
