28 listopada 1941 r. do Nowej Kancelarii Rzeszy przy Voßstraße 6 w Berlinie przybył nietypowy gość w turbanie na głowie. Był nim 44-letni Muhammad Amin al-Husajni, wielki mufti Jerozolimy i polityczny przywódca ruchu muzułmańskiego w brytyjskim Mandacie Palestyny. 8 dni wcześniej palestyński przywódca spotkał się z ministrem spraw zagranicznych Rzeszy Joachimem von Ribbentropem, który zachęcił go do nieustannego podburzania palestyńskich Arabów przeciw brytyjskiej władzy kolonialnej. Wizyta w Nowej Kancelarii Rzeszy przebiegała w równie przyjaznej atmosferze. Adolf Hitler bardzo serdecznie przywitał gościa w progu swojego olbrzymiego gabinetu zaprojektowanego przez Alberta Speera. Obaj panowie usiedli na fotelach przy jednym z kilku niskich stolików kawowych znajdujących się w olbrzymim pomieszczeniu. Nie znamy całej treści ich rozmowy. Z informacji przekazanych przez świadków tego spotkania wiemy jednak, że wielki mufti Jerozolimy poprosił Führera o wydanie publicznej deklaracji „uznania i sympatii dla arabskiej walki o niepodległość i wyzwolenie, które byłoby wsparciem do likwidacji żydowskiej siedziby narodowej". Nie wiadomo, czy wielki mufti rozmawiał także o planach zagłady wszystkich europejskich Żydów. Nie można też w żaden sposób dowieść, że mufti przekonał Hitlera do rozpoczęcia zagłady narodu żydowskiego na skalę przemysłową.
