Podoba się panu serial „Sprzedajemy Karbownika”?

Oglądam go ze zdumieniem. Świat futbolu stanął w miejscu, ligi nie grają, kluby myślą, jak ciąć koszty i utrzymać się na powierzchni, a my rozmawiamy o transferze zawodnika, który – z tego, co czytam – jest największą wartością Legii. Nie sprzedaje się piłkarza, gdy nikt nie może obejrzeć go na boisku. Dziwię się klubowi, że będąc prawie pewnym, iż Karbownik zadebiutuje w reprezentacji i ma przed sobą szansę gry w mistrzostwach Europy, nie czeka na rozwój wypadków. Sądzę, że to świadczy o małej wyobraźni osób, które chcą, jak najszybciej na nim zarobić.

Karbownikowi w przyszłym roku kończy się kontrakt, a Legia próbuje ratować finanse…

Nie rozumiem, jak można doprowadzić do takiej sytuacji. Nie wszystko da się przewidzieć, ale w tej prostej sprawie chyba można było zrobić jakieś ruchy wcześniej i pomyśleć o przedłużeniu umowy.

Dowiedz się więcej: Zaraza transferowa w polskiej piłce

Menedżer piłkarza Mariusz Piekarski powiedział niedawno, że Legia może dyktować warunki i oczekiwać więcej niż 7 mln euro…

To bardzo ciekawy tok myślenia. Nie grasz, a twoja cena rośnie…

Wierzy pan w zainteresowanie Barcelony i Realu czy raczej traktuje te informacje jak grę mającą na celu podbicie ceny?

Ostatniej nocy śniło mi się, że pilotuję samolot. Obudziłem się i musiałem jechać swoim autem. Są ludzie, którzy czują się dobrze w science fiction.

Piekarski przekonuje, że Karbownik na pewno nie trafi na wschód, raczej też nie do Celticu. Chce, by wyjechał do jednej z pięciu wielkich lig. Nie za wcześnie?

To jego opinia. Ja mogę mieć swoją. Na jesieni zacznie grać prawdopodobnie reprezentacja, w przyszłym roku będzie Euro. Uważam, że naturalną koleją rzeczy powinno być skończenie szkoły podstawowej, potem średniej, pójście na studia, zrobienie doktoratu i dopiero staranie się o dobrą posadę. Jeśli komuś wydaje się, że nie chodząc do szkoły i się nie ucząc, otrzyma od razu świetną pracę, to myśli trochę po afrykańsku.