Bogusław Chrabota: Karol Nawrocki – król rolników

Polska uroczyście zainaugurowała unijną prezydencję w Teatrze Wielkim w Warszawie. Koncert przyciągnął wielu ludzi polskiej polityki, kultury, mediów. Także korpus dyplomatyczny, dla którego inauguracja prezydencji to unijne święto.

Prezydent uroczystość zignorował. Podobnie większość opozycji. Próżno było też szukać na sali „obywatelskiego” kandydata na prezydenta RP doktora Karola Nawrockiego. Nawrocki uczestniczył w tym czasie w – z gruntu antyeuropejskim – proteście rolników. Rzecz jasna protestujący wybrali czas i miejsce nieprzypadkowo. Manifestacja miała być słyszana i odnotowana w Teatrze Wielkim. I – wiele się na jej temat nie rozpisując – była.

Czytaj więcej

Handel

Handel żywnością coraz trudniejszy

Międzynarodowy handel żywnością mierzy się z wieloma wyzwaniami, od problemów związanych z chorobami zwierząt, poprzez logistykę, po politykę handlową poszczególnych państw, która wpływa na relacje między kupującymi a sprzedającymi.

Karol Nawrocki wolał być z roszczeniowymi rolnikami niż z większością społeczeństwa

Pal sześć utrudnienia komunikacyjne w centrum Warszawy. Bardziej mnie interesuje wybór kandydata obywatelskiego, dla którego prezydencja to – widać – sprawa drugorzędna, a gala w Teatrze Wielkim to któryś z kolejnych wcieleń Tuwimowego „Balu w Operze”. Dla Nawrockiego ważniejsi byli protestujący rolnicy, a wyraził to słowami: „Dzisiaj każdy kandydat na prezydenta RP, który dba o polskiego rolnika, powinien być tutaj, a nie wysyłać tweety, że jest za rolnikami”.

Karol Nawrocki podczas protestu rolników w Warszawie, fotografia z 3 stycznia

Foto: PAP/Piotr Nowak

OK. Można się z tym punktem widzenia zgodzić, ale jest sprawa ważniejsza. Skoro do takiej deklaracji „obywatelskiego kandydata” doszło, to musi mieć świadomość, jakie to pociąga za sobą skutki. A te są takie, że w dniu europejskiego święta zamiast po stronie społeczeństwa (Unię popiera wciąż grubo ponad 70 proc. Polaków) kandydat Nawrocki stanął po stronie najbardziej niezadowolonej, roszczeniowej, a zarazem najbardziej uprzywilejowanej grupy zawodowej w Unii Europejskiej. Bo – lubimy to czy nie – rolnicy są jak nikt inny beneficjentami unijnej ochrony rynku i dopłat bezpośrednich. Gdyby do tego dodać przywileje wynikające z oskładkowania na KRUS, nie ma to jak być unijnym i polskim rolnikiem.

Zarazem rolnicy są świadomi swojej wyjątkowej sytuacji i wykorzystują każdą okazję, by swojego uprzywilejowanego statusu bronić. Stąd protesty związane z układem z Mercosurem, Zielonym Ładem etc. Bo każdy centymetr potencjalnej konkurencji w sferze produkcji rolnej (Mercosur) czy dodatkowych obciążeń (Zielony Ład) traktują jako naruszanie komfortowego status quo.

Karol Nawrocki pojawił się na proteście rolników

Foto: PAP/Piotr Nowak

Karol Nawrocki jako prezydent też będzie reprezentował interes rolników?

Wróćmy do Karola Nawrockiego. Jestem przekonany, że „przylepił” się do czysto politycznego protestu rolników z pobudek koniunkturalnych. Chciał pokazać, że jest przeciwko czczącym europejskie święto elitom. Ale jak zarazem pogodzić solidaryzowanie się z wąską, zbuntowaną grupą zawodową i aspirowanie do roli lidera państwa i narodu? Oczywiście Nawrocki może skandować wspólnie z rolnikami hasła wymierzone w Mercosur czy Zielony Ład, ale – potencjalnie – jako prezydent będzie się musiał z tymi zjawiskami mierzyć. Nie jako nowy Andrzej Lepper, ale pierwszy obywatel państwa i narodu, który w tych istotnych wymiarach ekonomicznej i politycznej rzeczywistości musi funkcjonować.

Czytaj więcej

Opinie polityczno - społeczne

Jędrzej Bielecki: Główny cel polskiej prezydencji w UE? Zwycięstwo Trzaskowskiego

W ciągu najbliższych miesięcy Donald Tusk będzie chciał pokazać wyborcom w kraju, że tylko jego formacja potrafi „wykorzystać” Unię Europejską z korzyścią dla Polski.

Co więcej, już na etapie kampanii powinien rozumieć, że układ z Mercosurem to nie żaden niemiecki spisek wymierzony w polskiego rolnika, tylko ścieżka do stworzenia korzystnej dla Europy, największej na świecie strefy wolnego handlu. Wystarczy spojrzeć do Wikipedii, by wyrobić sobie na ten temat zdanie. Zielony Ład z kolei to nie, jak perorują ludzie w typie Przemysława Czarnka, „zielone szaleństwo”, ale wspólny wysiłek na rzecz zdrowej Europy i ochrony klimatu. Kretyńskie stereotypy może na ten temat powtarzać zaczadzony propagandysta, ale nie poważny kandydat na prezydenta.