Jan Maciejewski: Wszyscy potrzebujemy sobie podotykać

Zaczęło się chyba od muzeów. Pousuwane barierki, tabliczki zakazujące dotykania eksponatów zamieniane na dotykowe ekrany. Nie da się jeszcze co prawda pogłaskać Giocondy po włosach, ale coś mi mówi, że wynalezienie odpowiedniej politury to tylko kwestia czasu. Potrzeba jest matką wynalazków, a przecież wszyscy potrzebujemy sobie podotykać. Jeżeli coś jest za szybą, to jakby nie istniało. Gorzej, obraża nas swoją niedostępnością, stwarza niepotrzebny dystans, uważa się za coś lepszego od nas. Ale jeśli tylko tego dotknąć, w demokratycznym odruchu zrzucić z piedestału, ściągnąć do naszego świata i poziomu, okaże się po prostu kawałkiem płótna lub kamienia. Przestanie być dziełem, będzie już tylko przedmiotem.

Publikacja: 29.05.2020 18:00

Jan Maciejewski: Wszyscy potrzebujemy sobie podotykać

Foto: Fotorzepa, Robert Gardziński

Gesty, wbrew temu co się o nich powszechnie sądzi, rzadko kiedy bywają puste. Nawet te najprostsze z nich, jak trzymanie rąk przy sobie, mają w sobie coś z zaklęcia. Ale takiego, które zamiast na swój obiekt, działa na tego, który je rzuca. Dłoń po pocałunku jest wciąż tym samym, czym była przed nim. To ten, który go złożył, stał się właśnie dżentelmenem.

Pozostało 86% artykułu

BLACK WEEKS -75%

Czytaj dalej RP.PL. Nie przegap oferty roku!
Ciesz się dostępem do treści najbardziej opiniotwórczego medium w Polsce. Rzetelne informacje, pogłębione analizy, komentarze i opinie. Treści, które inspirują do myślenia. Oglądaj, czytaj, słuchaj.
Plus Minus
Podcast „Posłuchaj Plus Minus”: AI Act. Jak przygotować się na zmiany?
Plus Minus
„Jak będziemy żyli na Czerwonej Planecie. Nowy świat na Marsie”: Mars równa się wolność
Plus Minus
„Abalone Go”: Kulki w wersji sumo
Plus Minus
„Krople”: Fabuła ograniczona do minimum
Materiał Promocyjny
Klimat a portfele: Czy koszty transformacji zniechęcą Europejczyków?
Plus Minus
„Viva Tu”: Pogoda w czterech językach