Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
„Na wulkanie”: Opowieści o ludziach, którzy wypadli na zakręcie
W opisywanych przez Radosława Kobierskiego światach i postaciach nawet na moment nie czuć fałszu. Zastanawiamy się raczej, skąd on to wszystko o nas wie.
„Na wulkanie”, Radosław Kobierski, Wydawnictwo Drzazgi
Raz na jakiś czas powraca w dyskusji o polskiej literaturze baśń o jednorożcu – tęsknota za wielką współczesną powieścią o Polsce. Pomijając kwestię, czy taka książka już nie powstała, narzuca się inne pytanie: skąd ta gigantomania? Mała proza o współczesności też będzie okej.
Tak się składa, że właśnie taka dotarła, prosto ze Śliwic, między Borami Tucholskimi a Wisłą, od skromnego wydawnictwa Drzazgi. „Na wulkanie” to pięć opowiadań Radosława Kobierskiego, prozaika, poety, fotografa. Kobierski, rocznik 1971, pisze rzadko, jakby potrzebował dłuższej chwili do namysłu. Jego ostatnia książka prozatorska to „Ziemia Nod” z 2010 r., w międzyczasie były dwa tomy poezji. I nagle po tak długiej przerwie oddaje nam pięć historii zebranych na 260 stronach. I to wcale nie jakichś spektakularnych. Nie banalnych, ale jednak dość zwyczajnych. Za to gęstych, dotykających głęboko albo wręcz oblepiających, jakby nam kto życiem chlusnął z wiadra.
