Plus Minus: Była pani w czasach PRL aktywną działaczką Solidarności, internowaną w stanie wojennym, aresztowaną na kilka miesięcy za protest przed kopalnią Wujek. Pomagała pani ludziom represjonowanym przez władzę.

To prawda. Dlatego gdy czasami słyszę, że rząd PiS jest bardziej opresyjny od rządów PRL-owskich, to jestem w szoku. Tak może mówić tylko ktoś, kto w czasach PRL siedział w kącie i nie angażował się w wydarzenia publiczne albo jest za młody, żeby miał pojęcie, co się naprawdę działo w czasach PRL. Do naszej Komisji Interwencji NSZZ Solidarność, powołanej 10 grudnia 1986 roku, którą tworzył Zbyszek Romaszewski, zgłaszali się ludzie z całego kraju, których aresztowano, pobito, zwolniono z pracy pod byle pretekstem, bo byli podejrzewani o działania przeciwko władzy. Mieliśmy przykładowo sprawę człowieka, który był zatrudniony na kolei i został wyrzucony z pracy, rzekomo dlatego, że podczas gwałtownego hamowania uszkodził belkę, blokującą dalszy ruch lokomotywy. Okazało się, że takiego wypadku w ogóle nie było, a wskazana część była uszkodzona od lat. Przychodzili też do nas ludzie, którzy w stanie wojennym kontynuowali działalność samorządową w zakładach pracy – ona akurat nie została zakazana – ale i tak byli za to karani zwolnieniem. Oczywiście najwięcej spraw związanych było z represjami, aresztowaniami, grzywnami nakładanymi za demonstrowanie swoich poglądów.