Usunięci 4 lipca - reformę SN komentuje Wojciech Tumidalski

Jeszcze bardziej oburza ujawnione pismo MSZ, że prezes SN wcale nie musi dokończyć kadencji, bo np. poprzednik prof. Gersdorf, Stanisław Dąbrowski, zmarł przed jej upływem. Jak to w ogóle skomentować?

Już chyba nikt nie ukrywa: w tej reformie chodzi o wymianę kadrową. Odkąd ruszyła, nikt nie uzasadnił przekonująco, czemu właściwie z Sądu Najwyższego powinni odejść najbardziej doświadczeni sędziowie. Retoryki o sędziach stanu wojennego nie kupuję – szczególnie gdy spojrzę, kto z sądu odchodzi: 67-letni Stanisław Zabłocki, prezes Izby Karnej, obrońca rotmistrza Witolda Pileckiego, to młodzieniaszek w porównaniu z 85-letnią Ruth Ginsburg z Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, która mogłaby być matką prezesa Zabłockiego – a wciąż orzeka. Jak to mówią: sędziowie amerykańskiego SN sprawują urząd dożywotnio, a umierają bardzo rzadko.

Gdy w USA będą świętować Dzień Niepodległości 4 lipca, do polskiego Sądu Najwyższego wkroczyć może tymczasowy prezes, nominat prezydenta. Nie wiadomo, czy i kogo wskaże Andrzej Duda. To zresztą w dialogu z Brukselą może być as w rękawie, bo zrobić tego w ogóle nie musi.

Bruksela dobrze rozumie sens dokonywanych zmian. My tłumaczymy, że w imię kompromisu zmieniliśmy jakiś przepis, więc sprawa jest załatwiona. A Unia patrzy, czy działa cała machina praworządności, a nie z jakich składa się śrubek. To dla każdego ważne, by rząd nie miał wpływu na sąd. Nie warto z tego rezygnować.