Od 1924 roku jednostką płatniczą w Polsce pozostaje złoty polski. Trzeba jednak pamiętać, że na podstawie art. 3 ust. 2 dekretu z 27 lipca 1949 roku o zaciąganiu nowych i określaniu wysokości nieumorzonych zobowiązań pieniężnych nastąpiło przeliczenie dawnych złotych na nowe złote według parytetu 1:1, a spłata wszelkich zobowiązań powstałych przed wejściem w życie dekretu miała następować w banknotach emitowanych przez Narodowy Bank Polski. Ma to znaczenie nie tylko z punktu widzenia zobowiązań wyrażonych w złotych polskich, powstałych przed II wojną światową, ale również z powodu ustalenia kapitałów zakładowych spółek akcyjnych i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością powstałych przed II wojną światową, szczególnie że wiele z nich próbuje się obecnie reaktywować.
Dalsza część tekstu poświęcona jest spółkom akcyjnym, chociaż identyczne zasady dotyczą spółek z ograniczoną odpowiedzialnością.
Dla przypomnienia: osoby decydujące się na wskrzeszenie działalności przedwojennych spółek akcyjnych podejmują odpowiednie działania w celu kwestionowania decyzji nacjonalizacyjnych i uzyskania odszkodowania, względnie pozyskania nieruchomości, w których księgach wieczystych te spółki wpisane są jako właściciele lub zostały z nich wykreślone jako właściciele w sposób niezgodny z prawem. Aby działania takie dawały nadzieje na powodzenie, reaktywowana spółka akcyjna musi być dokładnie tą samą spółką akcyjną, która działała w okresie II Rzeczypospolitej. Procedura reaktywacji wydaje się (przynajmniej do czasu wprowadzenia projektowanych zmian w prawie) nieskomplikowana, gdyż przedwojenne spółki akcyjne nie były niestety co do zasady wykreślane z rejestru handlowego. W konsekwencji nie ma podstaw prawnych do uznania, że podmioty te przestały istnieć jako osoby prawne.