Amerykański dziennikarz rozmawiał m.in. z samotną matką: płakała ze szczęścia, kiedy znalazła się w grupie 253 osób, którym miasto wynajęło lokale na nowym osiedlu społecznym w prestiżowej okolicy Muzeum d’Orsay. Dlaczego dla władz Paryża to takie ważne? Miasto ma zachować swoją tożsamość.
W Polsce nie ma polityki mieszkaniowej. Narzeka się na młodych
Polityka mieszkaniowa w Polsce nie istnieje, również jako temat. Bo umówmy się, ale o poważnej debacie nie stanowią – powracające w różnych wariantach – dopłaty do kredytów. Ani pomysł na wpisanie do konstytucji ochrony przed podatkiem katastralnym. A przy tym narzeka się na młodych – jak zrobił to niedawno reporter i pisarz Mariusz Szczygieł, że nie aspirują do własnego mieszkania. Albo jak Natalia Kołc z władz Konfederacji: że pracują nie dość ciężko.
Sięgnęłam właśnie po wznowione przez wydawnictwo Karakter eseje Waltera Gropiusa: „Dobra architektura powinna być odwzorowaniem samego życia, co zakłada dogłębną znajomość zagadnień biologicznych, społecznych, technicznych i artystycznych. Choć to i tak wciąż jeszcze za mało. Zjednoczenie tak różnorodnych dziedzin ludzkiej aktywności wymaga siły charakteru, czyli czynnika częściowo wymykającego się możliwościom edukacji. Naszym najistotniejszym celem powinno być jednakże ukształtowanie człowieka zdolnego do wyobrażenia sobie pewnej całości, niezbaczającego zbyt wcześnie na wąskie ścieżki socjalizacji. Nasz wiek produkuje miliony ekspertów; czas zrobić miejsce dla ludzi z wizją” – tak pisał założyciel Bauhausu.
Czytaj więcej
Co jest „naprawdę warte poświęceń po powstańczym dziele”, kiedy walka skończona? Zadać mogli sobie to pytanie Polacy pod koniec XIX wieku. W roku 1918 i 1989. O to samo mogą zapytać dziś.
Jakim miejscem do życia mają być polskie miasta?
Choćby moja rodzinna Łódź od dobrych kilku lat przymierza się do wybudowania przy Akademii Sztuk Pięknych przedszkola według projektu Katarzyny Kobro. Uwielbiam wracać również do przykładu z 1929 roku, kiedy we Frankfurcie zorganizowano Międzynarodowy Kongres Architektury Nowoczesnej „Mieszkanie dla minimum egzystencji” – Polacy zaprezentowali wówczas trzy projekty osiedli społecznych: WSM Żoliborz, Osiedle Gdyńskiej Spółdzielni Mieszkaniowej i kolonia mieszkalna na Polesiu Konstantynowskim. Opowiada o tym doskonały serial dokumentalny Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki „Rzeczpospolita modernistyczna”, który gorąco polecam (dostępny na YouTube).
