Janusz Lewandowski: PiS na Pomorzu jak kolonizator na podbitych terenach

Nawet bez ujawnionych bulwersujących zapisów umowy Orlenu z Saudi Aramco likwidacja zyskownego Lotosu i jego kastracja z udziałem sojuszników Putina stanowi gospodarczy nonsens i zagrożenie dla bezpieczeństwa energetycznego Polski. Spełnianie zachcianek byłego wójta Pcimia ma znamiona odwetu PiS na niepokornym Pomorzu.

Gospodarczy nonsens zwany fuzją Lotosu z Orlenem

Tak, były przymiarki do połączenia Orlenu z Lotosem za rządów PO-PSL. Na przymiarkach się skończyło, gdyż górę wzięła trzeźwa ocena potencjału rozwojowego obu firm i wzgląd na ochronę konsumentów na polskim rynku paliw. Trzeba było bezgranicznej wiary Jarosława Kaczyńskiego i premier Beaty Szydło w „Daniela wszystko mogę” Obajtka, by plany się zmaterializowały.

Od początku było jasne, że łączenie dwóch firm dominujących na polskim rynku, czyli przekształcenie oligopolu w monopol, nie uzyska zgody Komisji Europejskiej. Stąd tzw. środki zaradcze, które stanowią wstrząsającą lekturę, bo to przepis na kastrację Lotosu – pozbawienie tego, co stanowi źródło zysku: logistyka, handel paliwem, stacje i dostęp do terminali.

Najbardziej bulwersował wymóg zbycia 30 proc. udziałów w nowoczesnej rafinerii wraz z pakietem praw zarządczych, co dawało nabywcy prawo do połowy produkcji, zbycie 80 proc. stacji Lotosu oraz budowa terminalu importowego paliwa dla silników odrzutowych w Szczecinie dla niezależnego operatora logistyki, nabywcy dziewięciu składów paliwa.

Były to warunki zaporowe, do odrzucenia! A jednak ten samobójczy plan akceptowały władze Lotosu i minister Sasin! Autoryzowały plan zniszczenia firmy zmodernizowanej za 10 mld zł, która tuż przed wykreśleniem z KRS raportowała zysk za II kwartał 2022 r. rzędu 3,6 mld zł! Dzieło życia prezesa Olechnowicza, który przeżył wiele rządów, chociaż im się nie kłaniał!

Kolekcję Obajtka uzupełnia przejęcie PGNiG w listopadzie 2022 r., choć nie można się w tym doszukać żadnego ekonomicznego sensu. Tak jak w nabyciu Ruchu i Polska Press. Urodził się moloch na glinianych nogach, a nie żaden europejski champion. Łączna kapitalizacja Orlenu, Lotosu i PGNiG, rzędu 17 mld dol., ma się nijak do rzeczywistych championów, takich jak Shell (ok. 200 mld dol.) czy Total (130 mld dol.). Powstało jednak wydajne narzędzie sponsorowania inicjatyw politycznych PiS, w tym tak poronionych jak Polska Fundacja Narodowa. Polityka dyktuje księżycową ekonomię!

Stronnicy Putina, czyli zamach na bezpieczeństwo energetyczne Polski

O ile zniszczenie wartościowej firmy jest działaniem na szkodę gospodarczą, to dobór partnerów w tej parcelacji Lotosu jest działaniem na szkodę bezpieczeństwa energetycznego Polski. Są to podmioty w pełni kontrolowane przez Węgry Orbána i Arabię Saudyjską. Transakcja jest finalizowana po agresji Rosji na Ukrainę, kiedy odsłoniła się mapa sojuszników Kremla.

Wśród państw członkowskich Unii Europejskiej jedynym sojusznikiem okazał się Orbán. Już po aneksji Krymu i powstaniu samozwańczych republik Donieckiej i Ługańskiej wbijał nóż w plecy Ukrainie, upominając się o mniejszość węgierską na Zakarpaciu. Wybór państwowego koncernu MOL jako nabywcy 417 stacji Lotosu podejmowano przy pełnej świadomości, że Orbán uzależnił energetykę od surowców z Rosji. W tym także rozbudowę elektrowni jądrowej Paks.

27 września 2021 r. podpisano z Gazpromem kontrakt na dostawy gazu przez 15 lat z pominięciem Ukrainy – via Turk Stream. Teraz, gdy UE uzgodniła embargo na rosyjską ropę, wyjątek stanowi zaopatrzenie w rosyjską ropę rafinerii MOL na Węgrzech i Słowacji. MOL jest narzędziem politycznym Orbána, który długo blokował pomoc makroekonomiczną dla Ukrainy. Ten uczestnik rozbioru Lotosu nie jest łącznikiem z Zachodem. Wiąże nas z Wschodem.

Natomiast Arabia Saudyjska, współwłaściciel rafinerii, postrzegana dotąd jako sojusznik USA, zapisuje jawnie prorosyjską kartę od czasu inwazji na Ukrainę. W odpowiedzi na embargo na rosyjską ropę i limit cenowy (60 dol. za baryłkę), uzgodnione przez UE, G7 oraz Australię, w zmowie z Rosją, jako lider OPEC, ograniczyła wydobycie ropy od listopada 2022 r., by zwiększyć cenę i tym samym dochody Kremla.

Szczególny niepokój budzą zapisy umowy Orlenu z Saudi Aramco, niekorzystne finansowo i stwarzające ryzyko utraty kontroli nad najnowocześniejszą rafinerią w naszej części Europy. Skupia to uwagę mediów, ale na wnikliwą uwagę zasługują też umowy dotyczące dostępu do gdańskiego Naftoportu. A także los innych, wysoce wartościowych składników Grupy Lotos, które padły ofiarą nonsensownej parcelacji.