USA i Rosja będą razem podbijać kosmos?

Dziś ta współpraca, za fasadą przyjaźni i wsparcia, nie układa się najlepiej. Od czasu rozpoczęcia wspólnej budowy Międzynarodowej Stacji Kosmicznej stosunki USA – Rosja (przynajmniej te na orbicie) nie przypominają już wyścigu. Jednak gdy NASA straciła możliwość wysyłania na orbitę ludzi własnymi pojazdami, Rosjanie bez skrupułów zaczęli wykorzystywać przewagę. Bilet na lot na stację kosztuje ok. 70 mln dolarów, co doprowadza NASA do białej gorączki.

Do tego dochodzą napięcia polityczne spowodowane agresywnymi działaniami Rosji. Wrogości na stacji nie ma, ale przyjaźń jest z gatunku tych szorstkich. W 2014 roku wicepremier Dmitrij Rogozin oświadczył nawet, że jeśli USA będą upierać się przy sankcjach, to amerykańscy astronauci, żeby dostać się na stację, będą potrzebowali trampoliny. – Nie mieszajmy polityki do kosmosu – apelował Charles Bolden z NASA.

Pomysł przedstawiony przed tygodniem na konferencji w San Diego poświęconej współpracy na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej sugeruje jednak nadzwyczajne zacieśnienie współpracy. I chyba nie jest przypadkiem, że przedstawiono go 47 lat po lądowaniu Apollo 11 na Księżycu.

Firmy Boeing i Lockheed Martin we współpracy z Państwowym Produkcyjno-Badawczym Centrum Kosmicznym im. M Chruniczewa (zbudowało kiedyś stację Mir) oraz RKK Energia (buduje Sojuzy i Progressy) chciałyby stworzyć nowe stacje orbitalne, a może nawet wylądować na Srebrnym Globie. To o tyle zaskakujące, że NASA wyraźnie wyznaczyły sobie cel: Mars. I nie zamierza latać na Księżyc. Rosji zaś na to nie stać.

Współpraca miałaby nabrać tempa w połowie lat 20. tego wieku – gdy planowo ma zostać opuszczona Międzynarodowa Stacja Kosmiczna. Obecne porozumienia mówią o utrzymaniu stacji do 2024 roku. To, co się stanie później jest przedmiotem zainteresowania prywatnych korporacji.

Wedle planu opisywanego przez „Popular Mechanics" rosyjskie firmy miałyby dostarczyć moduły mieszkalne i techniczne dla nowej stacji kosmicznej. Amerykańskie korporacje zaś zajęłyby się przygotowaniem potężnej rakiety Space Launch System (SLS), która ma posłużyć do wyniesienia tych modułów w kosmos. Ta sama ciężka rakieta ma być wykorzystywana na początku podróży na Marsa.

Nowa stacja kosmiczna między Ziemią i Srebrnym Globem prawdopodobnie posłużyłaby do eksploracji naszego satelity. Miałaby także służyć podczas planowanego przez NASA eksperymentu z przechwyceniem asteroidy i ściągnięciem jej na orbitę Księżyca. Moduły mieszkalne przydałyby się, aby powiększyć przestrzeń życiową w niewielkich planowanych pojazdach amerykańskich. Wystrzelenie mniejszych, gotowych modułów (każdy po ok. 10 ton) nie byłoby problemem. Jednak wyniesienie poza orbitę Ziemi projektowanych obecnie w Rosji dużych elementów nowej stacji (ważą powyżej 20 ton) wymagałoby już skorzystania z SLS.

„Wedle jednej z propozycji astronauci i kosmonauci razem mieliby wziąć udział w 400-dniowej misji na powierzchni Księżyca, która symulowałaby ekspedycję marsjańską" – informuje „Popular Mechanics".

Stacja kosmiczna w pobliżu Księżyca umożliwiłaby również bardziej efektywne misje zrobotyzowane – zdalnie sterowane.

– O takiej stacji nie należy myśleć w kategorii „baza księżycowa", to raczej początek systemu połączenia z Marsem – uważa William Gerstenmaier odpowiedzialny w NASA za program misji załogowych.

Ale podkreśla, że amerykańska agencja kosmiczna przygląda się z rezerwą dyplomatycznym wysiłkom prywatnych przedsiębiorstw.