Urodził się w 1926 r. w Katowicach. Pod koniec drugiej wojny światowej został jako nastolatek przymusowo wcielony do armii niemieckiej. Walczył we Francji, wkrótce zbiegł na stronę aliancką. Wysłany do polskich oddziałów, był m.in. w Algierii jako radiotelegrafista w jednostkach łączności. Po wojnie pozostał na emigracji, gdzie odnalazł też swoje powołanie.
Na początku lat 50. podjął naukę w kolegium jezuickim w Londynie, a przygotowanie do kapłaństwa kontynuował w Papieskim Kolegium Polskim w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1956 r. i został duszpasterzem polskich emigrantów we Włoszech. W 1968 r. został mianowany biskupem, sakrę przyjął z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego, a za swoją dewizę przyjął słowa „Laetus serviam" („Będę służył z radością"). Początkowo wspomagał pracę biskupa Władysława Rubina, delegata prymasa Polski do spraw duszpasterstwa emigracyjnego. W 1980 r. przejął jego funkcję, którą pełnił przez kolejne 23 lata.