Działaczka samorządu z Michałowa: Nie mogę spać nocami. Dzieci marzną w lesie

- Tak rozpoczęła się lawina. Wpłynęło do nas bardzo dużo darów, żywności, odzieży z całej Polski. My tylko robimy swoje. Chcemy pomagać osobom potrzebującym. Chcemy pomagać potrzebującym, a także pomagamy osobom, które strzegą naszych granic - mówiła Ancipiuk.

Ancipiuk wyliczała, że gmina udostępniła żołnierzom i funkcjonariuszom m.in. salę gimnastyczną i pływalnię, by mogli z nich korzystać za darmo.

- Osobom potrzebującym pomocy pomagamy w sposób zgodny z prawem. My jako mały samorząd nie chcemy, aby nam była przypinana łatka w postaci pytania "Co się stało z dziećmi z Michałowa?". My chcemy, aby nas postrzegano, że jesteśmy dobrym samorządem, że pomagamy naszym mieszkańcom i osobom potrzebującym - dodała.

- Mnie jest bardzo trudno się z tym pogodzić, że tam przebywają małe dzieci. U nas na Podlasiu są niskie temperatury teraz, jest naprawdę zimno. Przebywać na zewnątrz godzinę, to tak jakbyśmy cały dzień przebywali. Ja uważam, że musimy udzielać pomocy legalnej. Dlatego pomagałam i będę pomagać, ponieważ ja nocami spać nie mogę. U nas w domu nie ma innego tematu niż to, że patrzymy na temperaturę: minus jeden, minus dwa, a oni tam w lesie marzną. Nienaruszalność naszych granic jest święta i tego trzeba bronić, ale trzeba też zachowywać się humanitarnie - stwierdziła Ancipiuk.

- Nasi mieszkańcy uważają, że ta pomoc jest normalna, że tak człowiek wobec drugiego człowieka powinien się zachowywać. Powinien udzielać mu pomocy. Oczywiście potem musi być poddany weryfikacji - podkreśliła.

- Są starsze panie, które gotują codziennie zupę i przekazują nam, abyśmy dali ją imigrantom, jeśli ich spotkamy - mówiła też Ancipiuk.

Ancipiuk opowiadała też, jak w czasie, gdy odwiedzała placówkę Straży Granicznej, wyszła do niej dziewczynka w wieku ok. 4-5 lat. - Jaj jej dałam batonika, ponieważ my mamy zawsze batony energetyczne, wozimy też czekoladę. Dałam batonika, ona przyprowadziła więcej dzieci, wyszła też jej mama, tato, mieli na rękach maleńkiego chłopczyka. Ja dałam wszystkim tym dzieciom batona, po chwili dziewczynka zjadła jeszcze jednego batonika, po czym objęła moją nogę i zaczęła mnie całować po rękach. Ja wtenczas bardzo mocno się rozpłakałam. To historia, która nie pozwala mi spać. Cały czas jestem na lekach uspokajających - dodała.

Czytaj więcej

Społeczeństwo

„Dzieci były głodne, chore i zmarznięte, ale kazano nam wracać do Syrii”. Reportaż AFP z granicy

Czteroosobowa rodzina z Syrii, z dzieckiem cierpiącym na porażenie mózgowe, która spędziła co naj...

Od rana 8 listopada polskie władze alarmowały, że rozpoczyna się największa jak dotąd próba sforsowania siłą polskiej granicy, w związku ze zmierzaniem w stronę granicy tysięcy imigrantów. Grupy imigrantów miały być sformowane przez białoruskie władze, choć z pojawiających się później doniesień wynikało, że marsz na granicę był oddolną inicjatywą imigrantów. W poniedziałek po południu doszło do siłowych prób przekroczenia polskiej granicy, udaremnionych jednak przez polskie siły bezpieczeństwa.