Bogusław Chrabota: Jak się robi w Polsce rewolucję

Absolutnie nie chcę wystąpić tu w roli tego, który obwieszcza trąbką sygnał do odwrotu, ale też trudno udawać, że ma się oczy zamknięte i nie widzi symptomów kryzysu operacji politycznej, która na fali protestów stała się w zamyśle i deklaracjach jej organizatorek/organizatorów – rewolucją. I to rewolucją przez duże „R", rozpętaną po to, by doprowadzić do zmiany systemu. Zostawiam na chwilę na boku kwestie mojego osobistego stosunku do akcji Ogólnopolskiego Strajku Kobiet (OSK), słuszności racji czy szczerej emocji, która stała za wyjściem na ulice przynajmniej części uczestników protestów. Interesuje mnie tu bilans sukcesów i porażek, ocena dokonań i realne perspektywy projektu.

Publikacja: 06.11.2020 18:00

Bogusław Chrabota: Jak się robi w Polsce rewolucję

Foto: AFP

Tak się składa, że to nie pierwsze „kryterium uliczne" w historii Polski. Akurat tu nad Wisłą doświadczaliśmy ich nie raz, znamy ich naturę, etiologię i jesteśmy w stanie ocenić szanse. Co więcej, w tym najbardziej udanym moje pokolenie uczestniczyło osobiście i wygrało dla Polski całkiem nową jakość, jaką była – choć już nie jest – liberalna demokracja. Zanim jednak krytyka, kilka słów o osiągnięciach, które z pewnymi wątpliwościami można jednak uznać za plusy.

Pozostało jeszcze 90% artykułu

Tylko 99 zł za rok.
Czytaj o tym, co dla Ciebie ważne.

Sprawdzaj z nami, jak zmienia się świat i co dzieje się w kraju. Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia, historia i psychologia w jednym miejscu.
Plus Minus
Posłuchaj „Plus Minus”: Kiedyś to byli prezydenci
Plus Minus
„Historia miłosna”: Konserwatysta na lekcjach empatii
Plus Minus
„Polska na prochach”: Siatki pełne recept i leków
Plus Minus
„Ale wtopa”: Test na przyjaźnie
Plus Minus
„Thunderbolts*”: Antybohaterowie z przypadku
Materiał Promocyjny
Między elastycznością a bezpieczeństwem