119 zł za rok czytania RP.PL
Rzetelne informacje, pogłębione analizy, komentarze i opinie. Treści, które inspirują do myślenia. Oglądaj, czytaj, słuchaj.
Irena Lasota: Od Czeczenii do Kijowa
To, co nam, a zwłaszcza Ukrainie, grozi dziś najbardziej, to zobojętnienie polityków i zmanipulowane odwrócenie się opinii publicznej.
Irena Lasota
Dziennikarze, komentatorzy czy felietoniści tacy jak ja, muszą coś pisać regularnie, niezależnie od tego, czy tego chcą, czy nie, i czy mają coś nowego do powiedzenia, czy też nie. Taki jest nasz niewdzięczny zawód. Rzadko cytujemy innych kolegów, ale siebie – czemu nie. Zwłaszcza że możemy brać przykład z wielu wysoko cenionych autorów, którzy lubili pisać „jak słusznie napisałem w 1946 (lub 1964) roku…”
Zauważyłem ostatnio wiele tytułów, po angielsku i po polsku, z których wyziera znużenie i rozczarowanie wojną w Ukrainie. Nie mam na myśli tradycyjnych obrońców czy sympatyków Putina ani zażartych ukrainofobów, ale takich niby-normalnych autorów, którzy mają za złe prezydentowi Zełenskiemu nie tylko, że nie zaczął kontrofensywy, ale nawet nie raczył nas zawiadomić, na kiedy zaplanował tajne uderzenie. Co on, nam, którzy tak mu pomagamy – nie ufa? Niektórzy piszący lubią zachowywać się jak stado szakali (nie piszę wilków, bo mam do nich wiele szacunku). Jeden zawyje – już całe stado się przekrzykuje, a to, że korupcja, a to, że państwo w stanie rozkładu, a to, że nie mają właściwej strategii czy nawet taktyki. I jeszcze chcą eksportować zboże. A na łamach mojej ulubionej gazety europoseł wielu kadencji pisze, że „Ukraina zachowuje się nielojalnie wobec Polski”. Tego rodzaju stwierdzenie w tytule jest nawoływaniem Polaków do odcinania się od Ukrainy, a nie pomaganiem Ukrainie „w zrozumieniu prawa europejskiego”.
