Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
Świadectwo nr 565
Anatolij, lat 54, wykształcenie średnie, z zawodu przedsiębiorca, miejsce zamieszkania: Troickie, obwód ługański, złożył świadectwo w ośrodku dla uchodźców w Nadarzynie koło Warszawy 4 października 2022 r.
„6 marca w mieście Troickie obw. ługański rozpoczęła się rosyjska okupacja. Przyjeżdżały Urale [sowiecka wielozadaniowa ciężarówka] ze sprzętem wojskowym. [Jednocześnie] ukraińscy wolontariusze w mieście zorganizowali wiec, na który poszedłem z żoną. (…) Po wiecu, kiedy z żoną wracaliśmy do domu, koło komendy policji stali już uzbrojeni wojskowi. Możliwe, że byli z DNR [Doniecka Republika Ludowa] albo rosyjscy, nie wiem. 16 września 2022 roku przechodząc obok komendy policji na ulicy Kwartal Molodiżnyj [Molodizhnyy], podeszło do mnie 3 zamaskowanych mężczyzn. Chcieli mnie siłą doprowadzić do budynku. Nie chciałem pójść, zacząłem stawiać opór, wtedy jeden z nich rękojeścią broni automatycznej nacisnął na mój podbródek, wykręcił ręce do tyłu i nałożył kajdanki. Poprowadzili mnie do budynku. Dalej stawiałem opór, prosiłem ich, by powiadomili [o moim aresztowaniu] moją rodzinę. W budynku ustawili mnie twarzą do ściany z rozstawionymi nogami na szerokości ramienia. Kiedy się odwróciłem, dostałem silne uderzenie w twarz, tak mocne, że uderzyłem głową w ścianę. (…) Przeszukali moje kieszenie i zabrali moje klucze od auta i mieszkania. Kiedy zaprowadzili mnie do celi, stukałem w drzwi i prosiłem, żeby powiadomili moją żonę, która pracuje w sklepie »Dytiachyi svit« [»Dytjaczyj swit«]. Jeden z nich zezłościł się i uderzył mnie w twarz, tak że poleciałem przez prycze w kajdankach, które miałem na rękach. Potem z korytarza usłyszałem głos żony, mogliśmy do siebie krzyczeć. (…)
