Projektowanie nowego świata po epidemii można skoncentrować wokół czterech wyzwań: podtrzymania i wskrzeszenia tego, co było dotychczasową tkanką gospodarczą; zmian struktur gospodarczych i powiązanych z tym migracji zasobów; zmian zarządzania kryzysowego; uzyskania akceptacji społecznej dla działań odpowiadających na kryzys. Obietnica wsparcia zagrożonym bankructwem i bezrobociem jest niezbędna dla zachowania dyscypliny społecznej w fazie odpowiedzi na kryzys. Nie przeszkadza tym akcjom to, że faktyczna wielkość pomocy zależy od długości fazy odpowiedzi i zamrożenia gospodarki, którą ona powoduje.