Witold M. Orłowski: Wizyta Świętego Mikołaja

Aż tu nagle przed domem zabrzęczały dzwonki sań Świętego Mikołaja! Wszedł roześmiany święty, z animuszem wypił kieliszeczek czegoś na rozgrzewkę, potem jeszcze drugi, rzucił kilka niewinnych żarcików (nic o polityce i lex TVN). A potem – prezenty!

– Co my tu dla was mamy? – zamruczał wesoło Mikołaj, otwierając wór z darami. – O! To jest wspaniały prezent! – i z uśmiechem wyciągnął z worka lekko zmięty komunikat GUS na temat wysokiego wzrostu produkcji przemysłowej w listopadzie.

– Bardzo dziękuję – bąknąłem, nieco rozczarowany. – Wynik ładny, bo zagraniczni odbiorcy robią zapasy półproduktów, bojąc się przerw w dostawach, a Polacy rzucili się do sklepów, bojąc się wzrostu cen...

Sprzedaż wzrosła, ale inwestycji nadal nie widać, a o pracowników coraz trudniej... Obawiam się, że w przyszłym roku przemysł będzie już raczej hamował.

– Oj, pesymista, pesymista! – pogroził żartobliwie palcem Mikołaj, ale pochylił się nad worem i poszukał czegoś innego.

Szukał, szukał, aż wreszcie wyjął pogniecione zdjęcie stacji benzynowej, z ceną paliwa o 20 groszy niższą niż w niedzielę. – To dopiero jest prezent!

– Eeee... – pokręciłem z powątpiewaniem głową. – Pewnie, że cena benzyny poszła w dół, skoro rząd obniżył akcyzę i VAT. Ale obniżka podatków jest tylko na parę miesięcy. A jeśli na świecie nie będzie recesji, a napięcie między Rosją i Ukrainą nie spadnie, możemy szybko zobaczyć ponowne wzrosty. A jakby doszło do tego osłabienie złotego... No i te wielkie wzrosty cen gazu i prądu... Auu! – krzyknąłem, bo święty wyciągnął rózgę i dał mi po łapie.

– Jak tak można! – rzekł karcącym tonem, choć w oczach nadal czaił się dobrotliwy uśmiech. – Projekcja NBP wyraźnie pokazuje, że już w lutym inflacja zacznie gwałtownie spadać... i to sama z siebie. O, proszę! – wyciągnął z worka kolejną kartkę, z wykresem pokazującym lecącą na łeb na szyję dynamikę cen. – Ceny zaraz spadną, już nie ma co się bać inflacji.

– Ale to samo premier mówił półtora roku temu o wirusie – odburknąłem, uważnie patrząc, czy święty nie szykuje znowu rózgi. – A tymczasem covid sobie trwa...

– Trwa, trwa, no pewnie, że trwa – nieco zrzędliwie odparł Mikołaj. – Do mnie proszę pretensji o to nie zgłaszać, ja już przed rokiem przywiozłem szczepionki. Nic się nie podoba, nic! – mruknął. – No to może znajdę coś innego... Może jakiś komunikat o znakomitej sytuacji budżetu...

Albo o niższych podatkach – mruczał, pochylając się nad otwartym worem.