Cioty cd.

Możemy teraz po kolei zastanowić się dlaczego nikt nie zbija – horribile dictu – kapitału politycznego na niechęci ludzi do zabierania im kolejnych instytucji. Przecież na tym można byłoby naprawdę wypłynąć. Platforma? Niby to jej policja, ale tylko policja. Nic by nie zaszkodziło jakiemuś mocnemu posłowi popsioczyć na tę decyzję. Policja nic by mu nie mogła zrobić. Ale nawet mocny poseł nie wie, czy za decyzją jakiejś tam policji nie stoi ktoś naprawdę silny. Może to sam Donald Tusk kazał ciąć koszty, albo – co też prawdopodobne – przegrupować siły pod kątem ewentualnych protestów społecznych. Więc lepiej się nie wychylać.

PiS? Fajnie byłoby wznieść kolejny raz hasło, że Platforma niszczy Polskę. Ale lepiej to ustalić z szefostwem. Trudno tam jednak się dopchać. Zaś uznać, że sprawa obrony komisariatów jest oczywista to za duże ryzyko. Czarnecki i Waszczykowski też myśleli, że nadal obowiązuje doktryna obrony Ukrainy przed Rosją. Nie przewidzieli zwrotu przez rufę.

Ruch Palikota? To ugrupowanie nadal w stanie embrionalnym, na dodatek bez gwarancji prawidłowego rozwoju. A raczej z ryzykiem permanentnego niedorozwoju.

PSL? Być może tam ktoś się obudzi, choć raczej wtedy, gdy notowania będą poniżej progu. Wówczas bowiem ludowcy lubią żwawiej poprotestować przeciw własnemu rządowi. Gdy notowania skaczą do sześciu, siedmiu punktów PSL popada w błogą drzemkę.

SLD? Poszukiwanie zagubionej lewicowej tożsamości tak bardzo pochłania, że nie ma czasu na zajmowanie się prawdziwą polityką.

Jest jeszcze Solidarna Polska, ale w tej kwestii nic z tego nie wynika. Nawiązując do wcześniejszych rozważań nad znaczeniowym zakresem epitetu „ciota" musimy dojść do konkluzji, że jest to zjawisko ponadideologiczne i ponadpartyjne. Co niestety jest złą wiadomością dla nas wszystkich, nie tylko mieszkańców miejscowości, w których zostaną zlikwidowane posterunki policji.