Łukasz Hejak, zarządzający funduszem, dysponuje znaczną swobodą w kształtowaniu portfela. Jako przykład inwestycji nieprzystających do nazwy można wskazać walory zagranicznych spółek lotniczych (Easy Jet, Wizz Air Holdings, Air France) lub jednostki funduszy ETF odzwierciedlających notowania indeksu giełdy tureckiej. Dużą elastyczność można zaobserwować również w skali zaangażowania w akcje poszczególnych emitentów. Gdy zarządzający jest przekonany, że dana spółka ma w długim terminie spory potencjał, może zrobić sporo miejsca w portfelu na jej akcje. Jako przykład można podać papiery firmy Mabion kupione w pierwszym półroczu 2013 r. Na koniec 2015 r. ich udział w portfelu przekraczał 6 proc., a w okresie od czerwca 2013 r. do końca grudnia 2015 r. kurs akcji tej spółki wzrósł o ponad 170 proc. Tak elastyczne podejście do strategii inwestycyjnej trudno jednak ocenić jednoznacznie. Przynosi ono dobre efekty w okresie dobrej koniunktury giełdowej w segmencie małych i średnich spółek. Od początku stycznia tego roku fundusz wypracował 1,5 proc. zysku, co dało mu 3,3 pkt proc. przewagi nad średnim wynikiem w grupie. Jednocześnie w okresie rocznym i trzyletnim wyniki funduszu nie prezentują się już tak konkurencyjnie. W minionych 12 miesiącach Investor Top 25 Małych Spółek odnotował stratę w wysokości 8,1 proc. (czyli zbliżoną do średniego wyniku w grupie), zaś w okresie 36 miesięcy zyskał 13,9 proc. (o 1,2 pkt proc. mniej niż wyniósł przeciętny rezultat w grupie). Pocieszeniem dla inwestorów jest fakt, że w długim pięcioletnim terminie wyniki funduszu znajdują się powyżej mediany w grupie.
