119 zł za rok czytania RP.PL
Rzetelne informacje, pogłębione analizy, komentarze i opinie. Treści, które inspirują do myślenia. Oglądaj, czytaj, słuchaj.
Tomasz Terlikowski. Synod w sprawie Amazonii czyli nowa reformacja w praktyce
Dzieje się, oj, dzieje na Synodzie na temat Amazonii. W momencie, gdy piszę ten tekst, mam szansę zapoznać się ze sprawozdaniami jedynie z pierwszego dnia. Dużo jednak wskazuje na to, że nic po nim nie będzie już w Kościele takie samo. Już bowiem pierwszego dnia rozpoczęto dyskusję, a zrobił to jeden z najbliższych przyjaciół papieża Franciszka, kard. Claudio Hummes, na temat święcenia żonatych mężczyzn, jakiejś formy „nowego urzędu" dla kobiet liderek-wspólnot parafialnych w Amazonii, a także, co zrobili już inni, na temat „ustanowienia – ad experimentum i w oparciu o solidne rozeznanie teologiczne, liturgiczne i duszpasterskie" – czytamy w biuletynie synodalnym – „amazońskiego rytuału katolickiego dla życia i celebrowania wiary w Chrystusa". Już tylko te trzy tematy sygnalizują głębię zmian, jakie zajść mają w Kościele.
I niech nas nie zwodzą zapewnienia, że chodzi tylko o zmiany w Amazonii. Już teraz niemieccy, austriaccy czy szwajcarscy biskupi, by wymienić tylko kard. Christopha Schönborna, wprost wskazują, że jeśli papież potwierdzi ewentualne decyzje Synodu w sprawie święcenia „viri probati" (wypróbowanych mężów – red.) w Amazonii, to oni zaczną wyświęcać żonatych mężczyzn na kapłanów u siebie. Podobnie rzecz ma się z uznaniem jakiejkolwiek formy urzędu dla kobiet, choć nie jest jasne, jaki miałby to być urząd, bo w tradycji Kościoła, poza pozbawionym znaczenia i dość szybko zanikającym stanem diakonis, które raczej nie miały charakteru urzędowego, nic takiego nie istnieje. Nikt nie ukrywa, że to też błyskawicznie zostanie uznane i wprowadzone w Niemczech czy Austrii, i może w krótkim czasie doprowadzić do święcenia kobiet. I to mimo jasnej deklaracji św. Jana Pawła II, że Kościół nie ma takiej władzy. Nowa „amazońska msza" zaś to prosta droga do rytu reńskiego, a może wprost do jakiejś postluterańskiej „Deutsche Messe", z której wyeliminowano by wszelkie odniesienia do ofiarniczej natury katolickiej mszy świętej.
