– Stwarza to zagrożenie dla światowego bezpieczeństwa i stabilności i oznacza zastąpienie prawa międzynarodowego przez prawo dżungli – oświadczył Saeb Erekat, negocjator z ramienia Autonomii Palestyńskiej. W opinii Palestyńczyków każdy kolejny krok obecnej administracji waszyngtońskiej czyni wszelkie rozważania o pokojowym rozwiązaniu konfliktu bezcelowymi.

Władze Autonomii Palestyńskiej odrzuciły już wcześniej wynegocjowany z szeregiem państw arabskich amerykański plan pomocy gospodarczej dla ludności palestyńskiej opiewający na 50 mld dol. 28 mld z tej sumy ma trafić na okupowany Zachodni Brzeg i do Strefy Gazy, 7,5 mld do Jordanii, 9 mld do Egiptu oraz 6 do Libanu. Kraje te zamieszkują rzesze Palestyńczyków. Autor planu Jared Kushner, zięć Donalda Trumpa, nie robił tajemnicy, że w zamian za pieniądze Palestyńczycy musieliby zaakceptować polityczną część planu. Jego prezentację opóźniły polityczne perturbacje w Izraelu, lecz jest jasne, czego Amerykanie żądają w zamian, a także rząd państwa żydowskiego.

– Palestyńczycy muszą zacząć myśleć realistycznie – mówi „Rzeczpospolitej” Efraim Inbar, szef konserwatywnego Jerusalem Center for Strategic Studies. Jego zdaniem nawet uznanie przez USA legalności osiedli nie wyklucza realizacji tzw. two states solution, czyli powstania państwa palestyńskiego obok żydowskiego.

Kolej na aneksję

Otwiera jednak drogę premierowi Netanjahu do zapowiadanej nieraz aneksji tzw. obszaru „C” Zachodniego Brzegu. To ok. 61 proc. całego okupowanego terenu pozostającego pod bezpośrednią kontrolą Izraela. To tam znajdują się osiedla żydowskie. – Część tego obszaru mogłaby przypaść Autonomii Palestyńskiej – mówi Efraim Inbar, lecz ceną byłoby zrzeczenie się większości terytorium. Taki cel wydaje się przyświecać administracji w Waszyngtonie. – Nie udało się znaleźć rozwiązania, bazując na dyskusjach, kto ma rację, a kto nie – tłumaczył Mike Pompeo. Pozostaje więc narzucenie rozwiązania jednej ze stron.

Taka taktyka jest doceniana w Izraelu, gdzie aż 86 proc. obywateli jest przekonanych, że realizując cele swej polityki zagranicznej, USA biorą pod uwagę interes Izraela. A nikt w państwie żydowskim nie ma lepszych relacji z Trumpem niż Netanjahu. Ostatni amerykański zwrot zwiększa jego szanse na kolejną piątą już kadencję na stanowisku premiera. Po dwukrotnych wyborach do Knesetu w tym roku dotychczasowemu premierowi nie udało się stworzyć koalicji dysponującej 61 mandatami w 120-osobowym Knesecie. Mało prawdopodobne, aby udało się to jego konkurentowi Benny’owi Gantzowi, liderowi koalicji Niebiesko-Biali. W środę o północy upływa konstytucyjny termin utworzenia przez niego koalicji rządowej. Wtedy na scenę wkroczy raz jeszcze Netanjahu.