Czytam w komentarzach, że „brakuje wyważenia wartości, znalezienia balansu między prawidłowością procedur a dążeniem do odkrycia prawdy o badanym zdarzeniu”. Moim zdaniem między wolnością obywateli a zamordyzmem państwa nie ma co „wyważać”.

Prof. Adam Strzembosz nie w pełni uniósł rolę, jaką przypisała mu historia w 1989 roku. Jednak ocena prezydenta Andrzeja Dudy, że jest odpowiedzialny „za wpuszczenie komunistycznych sędziów” do III RP, wydaje się zbyt brutalna i surowa.

Nawet najlepsze wyniki i wybitny dorobek nie dają prawa do mobbowania pracowników. Szkoda, że zapomina o tym środowisko twórców.

Przed władzą – poprzednią czy obecną – otworzy się droga do rządów autorytarnych. Nikt bowiem nie będzie już „umierał” za sędziów.

Rozwiązanie małżeństwa ma zarówno skutki osobowe, jak i majątkowe. Dlatego ustawodawca zdecyduje, kto poza sędzią może udzielić rozwodu.

Gdy istnieje zasada, nie można usprawiedliwiać wprowadzanych na własną rękę wyjątków.

Nie objęło swym władaniem związków niemałżeńskich, nie nadąża za potrzebami.

Zamrożenie ciała człowieka przed jego śmiercią byłoby umyślnym zabójstwem. Obietnica nieśmiertelności nie ma w tym wypadku pokrycia w faktach.

Polityczno-kulturowe różnice determinują planowanie przestrzenne i ochronę klimatu w poszczególnych państwach. Zawsze jednak występują też podobieństwa.

To orzecznictwo sądów miało pomóc ukształtować precyzyjne rozumienie pojęcia „pośrednik”. Niestety, choć od wejścia w życie nowelizacji minęło już pięć lat, jest niezwykle ubogie.

Dopuszczanie dowodu z opinii biegłego psychologa w sprawach rodzinnych bez ustalenia lub poza granicami stanu faktycznego, z tezą pozornie wskazującą na wiadomości specjalne, a faktycznie dotykającą przedmiotu rozstrzygnięcia, to tworzenie przestrzeni do manipulacji.

Nie ulega wątpliwości, że takie określenia jak ignoranci, karierowicze, cynicy to obraza, a może nawet zniewaga.

Kolejni zarządcy nekropolii inwestują w strony internetowe, zawierające mapy i wykazy pochowanych. Warto więc wiedzieć, gdzie szukać.

Nawet działając w słusznym celu, łatwo zatracić miarę i pójść na skróty, nie zauważając tego. Dobrze posłuchać wtedy opinii „nielubianego wujka”, choć nie jest to przyjemne.

Rasmus Paludan prowokuje muzułmanów poprzez palenie świętej księgi islamu. Teraz czeka na wyrok.

O czym będą rozmawiać przedsiębiorcy w trakcie zbliżających się świąt? O wolnym w Wigilię? Problemach z obiecanymi wakacjami składkowymi? Najpewniej właśnie o tym, że rząd o nich zapomniał.

Zadaniem mediów jest patrzenie władzy na ręce, a władzy podejmowanie przejrzystych decyzji, które służą dobru wspólnemu. W tym drugim przypadku nie zawsze tak jest. Przykładem są wątpliwości wokół „wrzutki” do projektu ustawy o cyberbezpieczeństwie.