Tak uznał ZUS w Gdańsku 18 grudnia 2015 r. w decyzji nr 521 (DI/100000/ 43/1309/2015).
Wnioskodawca wskazał, że na podstawie rozporządzenia ministra zdrowia z 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, realizując obowiązek wynikający z jego § 2 ust. 4 pkt. 2, szpital będzie wypłacał pielęgniarkom i położnym ze środków przyznanych na ten cel przez Narodowy Fundusz Zdrowia odrębny dodatek do wynagrodzenia. Będzie on wypłacany w przeliczeniu na etat niezależnie od absencji chorobowej. Dostawać go będą zarówno osoby, które przez cały miesiąc świadczyły pracę, jak i (bez pomniejszania) te, które przebywały na zwolnieniach lekarskich czy zasiłkach macierzyńskich.
W regulaminie wynagradzania nie ma postanowienia o wypłacie tego dodatku, gdyż obowiązek jego stosowania wynika z rozporządzenia. Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy zgodnie z przepisami od dodatku wypłaconego na tych zwolnieniach należy naliczyć składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Zdaniem wnioskodawcy w tym stanie od dodatku wypłaconego osobom przebywającym na zwolnieniach lekarskich, zasiłkach macierzyńskich, wnioskodawcy nie trzeba naliczać składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Szpital wskazał, że wartość odrębnego dodatku dla pielęgniarek i położnych stanowić będzie przychód tych osób ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Po przeanalizowaniu stanu faktycznego ZUS nie podzielił stanowiska wnioskodawcy. Uznał za nieprawidłowy brak opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne od wartości odrębnego dodatku do wynagrodzenia wypłaconego, tj. pielęgniarkom i położnym za okres pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, zasiłku opiekuńczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego.
Składki społeczne odprowadza się po ustaleniu takiego obowiązku, gdy istnieje tytuł do podlegania tym ubezpieczeniom od podstawy wymiaru składek. Zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2 w zw. z art. 20 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w stosunku pracy. Wyłączone są z tego przychody wymienione w § 2 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dalej: rozporządzenie składkowe). Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 24 z tego wyłączenia z podstawy wymiaru składek korzystają jedynie te przychody, które wynikają z układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu.
