Błędy lekarskie: prokuratura kieruje więcej aktów oskarżenia

To efekt utworzenia specjalnych wydziałów w prokuraturach regionalnych. Dzięki powstaniu tych wydziałów zdecydowanie poprawiła się jakość postępowań dotyczących błędów medycznych. Prokuratorzy prokuratur regionalnych w większym stopniu niż dotychczas osobiście wykonują czynności procesowe, w tym np. przesłuchania świadków.

Poprawiła się jakość prowadzonych postępowań

Z analizy przeprowadzonej przez Departament Postępowania Przygotowawczego Dział do Spraw Błędów Medycznych Prokuratury Krajowej wynika, że prawie 3,5 tysiąca (3450) postępowań dotyczących błędów medycznych toczy się w prokuraturach rejonowych, a ponad 1 tysiąc (1051) w prokuraturach okręgowych. Prokuratury regionalne, gdzie w 2016 roku powołano specjalne działy lub koordynatorów do spraw błędów medycznych, przejęły 462 śledztwa dotyczące zgonu pacjentów.

Przeprowadzona analiza pokazuje, że o 26,5 proc. wzrosła liczba postępowań zakończonych w 2016 roku. Decyzjami merytorycznymi zakończono w ubiegłym roku 1767 sprawy, w tym 113 aktem oskarżenia, 4 – wnioskiem o dobrowolne poddanie się karze. W 212 przypadkach prokuratura odmówiła wszczęcia postępowania przygotowawczego, a w 1438 umorzyła postępowanie. Sprawy zakończone aktem oskarżenie lub wnioskiem o dobrowolne poddanie się karze stanowiły zatem 6,6 proc. postępowań zakończonych decyzjami merytorycznymi. W 2015 roku było to 4 proc.

Na skutek błędów dzieci urodziły się martwe

W jednej ze spraw zakończonych aktem oskarżenia na ławie oskarżonych zasiądzie Jan R. – lekarz dyżurny na Oddziale Ginekologiczno – Położniczym Samodzielnego Publicznego Szpitala Miejskiego w Sosnowcu. Będąc zobowiązanym do opieki nad ciężarną Marleną R. oraz jej nienarodzonym dzieckiem, pomimo uzyskania informacji świadczących o wystąpieniu objawów typowych dla rozpoczynającego się porodu, zaniechał ciążących na nim obowiązków lekarza. Pomimo wskazań medycznych w trybie pilnym lekarz nie przeprowadził cesarskiego cięcia. Dopiero następnego dnia, po stwierdzeniu braku tętna płodu, inny lekarz przeprowadził cesarskie cięcie. Okazało się jednak, że dziecko jest martwe.

Prokuratura Regionalna w Katowicach zarzuciła Janowi R. nieumyślne narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu ciężarnej kobiety oraz jej nienarodzonego dziecka (art. 160 par. 3 kodeksu karnego w związku z art. 160 par. 2 kodeksu karnego).

Brak decyzji lekarzy o prowadzeniu intensywnego nadzoru nad płodem i brak decyzji o natychmiastowym zakończeniu ciąży drogą cesarskiego cięcia doprowadziły do nałożenia się ostrego niedotlenienia noworodka na wewnątrzmaciczne niedotlenienie przewlekłe. Spowodowało to przedwczesne rozpoczęcie akcji oddechowej przez noworodka, zachłyśnięcie się wodami płodowymi i śmierć dziecka.

Prokuratura Okręgowa w Poznaniu, która prowadziła śledztwo w tej sprawie oskarżyła lekarkę i położną z Oddziału Ginekologiczno – Położniczego Szpitala Powiatowego w Chodzieży. Hanna M. i Barbara K. odpowiedzą za umyślne narażenie nienarodzonego dziecka pacjentki na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia i zdrowia i nieumyślne doprowadzenie do jego śmierci (art. 160 par. 2 kodeksu karnego i art. 155 kodeksu karnego).

Za brak decyzji o natychmiastowym cesarskim cięciu, pomimo wskazań medycznych do podjęcia takiej decyzji, oskarżony został również Moses N. – lekarz pełniący dyżur w Szpitalnym Oddziale Ginekologiczno – Położniczym Kociewskiego Centrum Zdrowia. Dopiero kolejny lekarz, który przejął dyżur od oskarżonego Mosesa N. podjął decyzję o natychmiastowym rozwiązaniu ciąży poprzez cesarskie cięcie z powodu zagrażającej zamartwicy wewnątrzmacicznej płodu. Dziecko urodziło się żywe, jednak znajdowało się ono w ciężkim stanie – 1 punkt w skali Apgar. U noworodka rozpoznano rozmiękanie istoty białej mózgu, padaczkę oporną na leczenie, opóźniony rozwój psychomotoryczny z upośledzonym widzeniem. Dziecko wymaga stałej rehabilitacji.

Z uwagi na nieprawidłową diagnozę postawioną przez lekarza Mosesa N. prokurator z Prokuratury Okręgowej w Gdańsku oskarżył go o nieumyślne narażenie matki oraz jej dziecka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (art. 160 par. 2 i 3 kodeksu karnego).

W innej sprawie prowadzonej przez Prokuraturę Regionalną w Katowicach o nieumyślne narażenie pacjentki oraz jej nienarodzone dziecko na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu oskarżeni zostali Katarzyna J.-J. oraz Olga P. – położne na Oddziale Położniczo – Ginekologicznym w Mysłowickim Centrum Zdrowia.

W sprawie tej ciężarna pacjentka zgłosiła się do Mysłowickiego Centrum Zdrowia wskazując na brak ruchów płodu. Położne nie zachowały jednak szczególnej ostrożności i nie wykonały wszystkich koniecznych w takiej sytuacji badań i ich wyników nie przedstawiły do oceny lekarzowi. Przekazały przy tym pacjentce błędną informację o braku jakichkolwiek zagrożeń dla dziecka. Badania przeprowadzone następnego dnia wykazały brak tętna i śmierć płodu. Po dwóch dniach kobieta urodziła martwego syna.

Złe decyzji doprowadziły do śmierci pacjentów

Na ławie oskarżonych zasiądzie także lekarz Zbigniew Ł. – kierownik Oddziału Chirurgii Ogólnej Szpitala Św. Wincentego a Paulo w Gdyni. Prokuratura Regionalna w Gdańsku ustaliła, że nie podjął on decyzji o przeprowadzeniu u pacjentki zabiegu operacyjnego pomimo tego, że na jej konieczność wskazywały przeprowadzone badania. Zbyt późno włączył on także antybiotykoterapię. W konsekwencji po ponad miesięcznym pobycie w szpitalu pacjentka zmarła.

Prokurator zarzucił Zbigniewowi Ł. nieumyślne narażenie pacjentki na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (art. 160 par. 2 i 3 kodeksu karnego).

W innej ze spraw gdańska prokuratura okręgowa o nieumyślne narażenie pacjenta na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu oskarżyła trójkę lekarzy z Powiatowego Centrum Zdrowia w Malborku. Po zapoznaniu się z danymi widniejącymi na skierowaniu pacjenta do szpitala i wynikami badań wskazującymi na ostre zapalenie płuc, naruszyli oni wypracowane reguły i zasady postępowania medycznego i nie umieścili go na Oddziale Intensywnej Terapii. Pacjent zmarł.

Lekarze: Małgorzata W., Alina M. i Danuta Z.-K. zostali oskarżeni o przestępstwo z art. 160 par. 2 i 3 kodeksu karnego.

W ocenie Prokuratury Okręgowej w Krośnie do błędu medycznego doszło również w SP ZOZ w Ustrzykach Dolnych. Miał się go dopuścić Stanisław S. – ordynator oddziału chirurgicznego oraz Józef P. – lekarz pełniący dyżur na oddziale chirurgicznym. Pomimo pogarszania się stanu zdrowia pacjenta i nieskuteczności wdrożonego leczenia zachowawczego, lekarze nie poszerzyli diagnostyki poprzez wykonanie dodatkowych badań kontrolnych i w konsekwencji nie podjęli decyzji o przekazania pacjenta do innej placówki o większych możliwościach diagnostycznych. Po 3 dniach pobytu w szpitalu pacjent zmarł.

Prokuratura Okręgowa w Krośnie oskarżyła lekarzy o narażenie pacjenta na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (art. 160 par. 2 kodeksu karnego w związku z art. 160 par. 1 kodeksu karnego).