Kosmiczne śmiecie zbierają się w polu grawitacyjnym Ziemi od czasu wystrzelenia pierwszego sputnika w 1957 roku. Każda misja kosmiczna kończy się tak samo – statki, rakiety po wyczerpaniu się paliwa są porzucane, zderzają się z innymi obiektami, rozpadają się na mniejsze części. Astronauci porzucają osobisty sprzęt – kamery, odzież, przedmioty higieny osobistej.
Nawet niewielki fragment kosmicznego śmiecia zdolny jest do zniszczenia satelity czy stacji kosmicznej. Obsłudze naziemnej trudno ocenić, czy miał miejsce wypadek czy celowy atak. Właściciel satelity może uznać przypadkowe zderzenie za atak i odpowiedzieć ogniem.