Naczelny Sąd Administracyjny wydał ważny wyrok dla osób, które w niewielkim zakresie prowadzą tzw. agroturystykę.
Sprawa dotyczyła podatniczki, która od grudnia 2011 r. do lutego 2013 r. prowadziła działalności gospodarczą w zakresie przygotowywania i dostarczania żywności do odbiorców zewnętrznych tzw. katering. Schody zaczęły się, gdy zlikwidowała firmę.
Fiskus postanowił prześwietlić jej aktywność z 2013 r. i stwierdził, że poza zgłoszoną działalnością w zakresie kateringu, świadczyła również usługi zakwaterowania, noclegu, pobytu z wyżywieniem. Kobieta tłumaczyła, że owszem zajmowała się wynajmem 3 pokoi w gospodarstwie rolnym, ale w jej ocenie pieniądze z agroturystyki były zwolnione z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT. Zgodnie z jego treścią wolne od podatku są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5. Preferencja dotyczy także ich wyżywienia.
Fiskus prawo do zwolnienia zakwestionował. Po odpytaniu części gości ustalił bowiem, że ich pobyt w gospodarstwie agroturystycznym nie był związany tylko z wypoczynkiem. Urzędnicy tłumaczyli, że były to pobyty studentów związane z plenerem malarskim, pracowników przebywających na delegacji, przedstawiciela handlowego w trakcie realizacji zadań służbowych, a także pobyt związany z realizacją zadań stowarzyszenia oraz podróżą służbowej.
Czytaj więcej
Wynajem pokoi w budynku, który formalnie ma status gospodarczy, nie korzysta ze zwolnienia podatkowego.
